ἐμβᾰσίλευμα, -ματος, τό
• Prosodia: [-σῐ-]


reino, sede real de un dios (Μίλατος) Φοίβου κλυτὸν ἐ. Didyma 229.2.9 (I a.C.), cf. Chrys.M.37.423A.