< ἐκτομίας
ἑκτομόριος >
ἐκτομίς
,
-ίδος
1
adj. fem.
que corta
δρεπάνη καυλῶν ἐ.
AP
6.21.
2
subst. ἡ ἐ. (μήτρα)
matriz
de cerda
extraída tras un aborto
,
de cerda malparida
plato romano, Ath.101a.