ἐκριπίζω
A tr.
I concr.
1 prender fuego a, encender, inflamar
ἀέραArist.Mete.346a9,
τὴν ὕληνPlu.Oth.10, en v. pas.
τοῦ πυρὸς ὑπὸ τοῦ πνεύματος βιαιότερον ἐκριπισθέντοςD.S.20.65.
2 aventar humo, fuego
οἷον πνεύματος ἐκριπίσαντοςAristid.Or.26.99.
3 exhalar un olor, en v. pas.
(τὴν εὐωδίαν) ὥσπερ ἐκριπιζομένην ἐπὶ τὸ ἔξωNil.in Cant.21.7.
II fig.
1 atizar, enardecer, excitar
τὸν θυμόνTheopomp.Hist.328, Lib.Or.51.25,
τὸ μάχιμον καὶ θαρραλέονPlu.Pomp.8, en v. pas.
εἰς πόλεμονI.BI 2.343,
ἐς ὀργήνAret.SD 1.6.10,
φιλοτιμίᾳ ... ἐκριπισθέντεςAel.Fr.125.
2 lanzar, arrojar
με ὥσπερ ἀπὸ σφενδόνηςAch.Tat.5.9.
B intr. en v. med., fig. enardecerse, inflamarse
τοῖς θυμοῖςPlu.Pel.15,
ἐπὶ θέᾳ τῶν ἀγωνιζομένωνPall.V.Chrys.16.103.