ἐκμαρτύρομαι
jur.
1 testificar, probar mediante testimonio
τὸ δὲ τῆς γυναικὸς ἐκμαρτύρεται μέροςIust.Nou.91.2,
τῷ πατρὶ ταῦτα εἶπε τε καὶ ἐξεμαρτύρατοIust.Nou.97.1, c. dos ac.
εἰ δὲ ἡ μὲν ταῦτα ἐξεμαρτύρατο τὸν πατέραIust.Nou.97.1.
2 ratificar ante testigos
αὐτὸ τοῦτοuna notificación, Iust.Nou.22.14.