ἐκλιπαρέω


1 deprecar, rogar encarecidamente c. inf. ἐκλιπαρήσαντα παραιτήσασθαι τὴν ἐνθάδε ἄφιξιν Ph.2.521, μελετᾶν παρὰ αὐτῷ Plu.Them.5, cf. Philostr.VA 4.1, I.AI 5.260, Iul.Or.200b, τὸν ὕπαρχον σπονδὰς πράττειν Them.Or.4.57b
c. ac. int. πολλά D.L.4.7, Str.17.1.29, Mart.Pol.4
c. ac. de pers. o personif. rogar a τὸ γύναιον Apollon.Mir.3, τὴν τοῦ Κυρίου βοήθειαν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν Phys.B 287.13
c. or. complet., Them.Or.21.263b, 32.358c.

2 convencer, desviar de su opinión, en v. pas. ser convencido a cambiar de actitud τὸν ἄρχοντα ... ὑπὲρ τῶν ἀδίκων ἐκλιπαρεῖσθαι Plu.2.198f, ὑπὸ τῶν φίλων Plu.Lys.22, θεραπείαις ἐκλιπαρηθέντες Str.14.5.10, cf. Memn.1.5.4, D.H.7.10.