< ἔκλεπτος
ἐκλέπτυνσις >
ἐκλεπτουργέω
tr.
realizar el acabado final
ὁ θεὸς οὐκ αὐτὸς ἐκλεπτουργεῖ τῶν δεῦρο τὰ ἕκαστα
Synes.
Regn
.27.