ἐκκροτέω
I c. gen. hacer caer
τῶν χειρῶν ... τὰ ὅπλαI.AI 6.27.
II
•fig., ref. pers. forjar, formar
ᾠόμεθα ... σοφιστὰς ἐν Σούσοις Περσῶν παῖδας ἐκκροτήσειν ῥήτοραςLib.Or.18.282, cf. Phryn.PS p.68,
στρατιώτας ἀντὶ ῥητόρωνLib.Ep.715.3.
2 provocar, entablar
πολέμουςAP 9.689.