ἐκκείρω
• Morfología: [pas. aor. part. ἐκκαρθεῖσα Sch.E.Tr.141, perf. part. ἐκκεκαρμένος S.Fr.473]


1 rapar τὰς κόμας Nic.Dam.62
en v. med.-pas. llevar la cabeza rapada Σκυθιστὶ ... ἐκκεκαρμένος S.l.c., c. ac. de rel. (κούρη) ἐκκαρθεῖσα τὴν πενθίμην κεφαλήν Sch.E.l.c.

2 segar fig. ἐκ θέρος οὐλοὸν ἀνδρῶν κείρατε γηγενέων (tm.) segasteis funesta cosecha de hombres nacidos de la tierra A.R.4.1033.