ἐκκείρω
• Morfología: [pas. aor. part. ἐκκαρθεῖσα Sch.E.Tr.141, perf. part. ἐκκεκαρμένος S.Fr.473]
1 rapar
τὰς κόμαςNic.Dam.62
•en v. med.-pas. llevar la cabeza rapada
Σκυθιστὶ ... ἐκκεκαρμένοςS.l.c., c. ac. de rel.
(κούρη) ἐκκαρθεῖσα τὴν πενθίμην κεφαλήνSch.E.l.c.
2 segar fig.
ἐκ θέρος οὐλοὸν ἀνδρῶν κείρατε γηγενέων (tm.)segasteis funesta cosecha de hombres nacidos de la tierra A.R.4.1033.