1 cosechar completamente, recolectar θέρος D.53.21, cf. E.Fr.373, τὸν πρώϊον σῖτον PCair.Zen.l.c., cf. LXX Le.19.9, I.AI 14.448, γῆν PTeb.743.10 (II a.C.), τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα τοῦ ἀγροῦ LXX Le.25.5, πυρούς Alciphr.2.13.1, en v. pas. ὅπως ... ἐκθερισθῇ τὸ ὅλον ὁ καρπός (τοῦ αἰγίλωπος) Thphr.CP 4.6.1, cf. PStras.662.9 (III a.C.)
•fig. τὸ χρυσίον ἐ. cosechar oro App.Mith.9, τοὺς τῆς ἀδικίας ἐκθεριοῦσι καρπούς cosecharán los frutos de su iniquidad Cyr.Al.M.71.257D.

2 esquilmar, extirpar, destruir (γεννήματα) ἃ ὑετὸς ... ἄγριος ἐξεθέρισεν Gr.Naz.M.35.941B, τὴν γλῶσσαν Anacreont.10.7, τοὺς γηγενεῖς Sch.A.R.4.1031-1035
•c. ac. y gen. separat. πάντας ἐκθερίζειν ... τῆς Ἐκκλησίας extirpar a todos de la Iglesia Chrys.M.50.727
•c. compl. sobreentendido σὺ μὲν γὰρ κατασπείρεις ..., ἀκρίδων δὲ νέφος ... ἐκθερίσει pues tú siembras, pero una nube de langostas arrasará (la cosecha), Ph.2.429
•en v. pas. τῶν μὲν αὔξεται βίος, τῶν δὲ φθίνει τε κἀκθερίζεται πάλιν E.Fr.415 (var.), ὡς οὕτως ἐκθερισθεῖεν τοῦ βίου οἱ παρασπονδήσοντες Eust.414.3.