ἐκθειάζω
I
πλοῦτον ἀόριστονLongin.44.7,
τὴν τῆς Τύχης ... δύναμινPlu.2.281d,
τὰ κοινὰ καὶ διήκοντα ταῖς χρείαιςPlu.2.685b,
ἐκθειάζοντες τὰ θνητὰ τῆς φύσεως ἅμα τοῖς θείοιςPlu.Rom.28,
τὴν Ὁμήρου σοφίανHeraclit.All.79,
τὴν φύσινVett.Val.240.25,
τὰς βίβλουςe.d. la Biblia Iust.Phil.M.Coh.Gr.13, cf. 37.2,
τῶν ἀστέρων τὰς κινήσειςClem.Al.Protr.2.26,
γῆνClem.Al.Protr.5.64,
τὸν ναόνOrigenes Io.10.34.218,
τὰ βρώματα καὶ τὰ πόματαOrigenes Hom.7.3 in Ier.,
παρθενίανHld.2.33.5, cf. 8.2.1, de una cualidad impropia de Dios, Iul.Gal.30.155d, en v. pas.
(Πυθαγόρου πλάσματα καὶ ποιήματα) ἐξεθειάζετο ... ὥστε εἰς ὅρκου σχήματα περιίστατοIambl.VP 162
•c. ac. de pers. divinizar a
ὑπὸ μεγέθους τῆς ἀρχῆς ἐκθειάζων ἑαυτόνI.AI 18.256,
Ὀρέστην καὶ ΠυλάδηνLuc.Tox.8, cf. 2, App.BC 2.144, al emperador Cómodo, Hdn.1.7.5, cf. 4.3.1,
ἡ ... διδασκαλία ... τὸν δημιουργὸν ἐκθειάζειla doctrina reconoce como Dios al creador Clem.Al.Strom.1.11.52,
τὸν ΘεαγένηνHld.10.29.1,
τοὺς κατ' αὐτὸν ἀποστολικοὺς ἄνδραςEus.HE 2.17.2,
τοὺς περὶ Δία καὶ Ῥέαν καὶ ἭρανEpiph.Const.Haer.33.8.10,
(ὁ Πλάτων) ἐκθειάζει τοὺς Αἰγυπτίους ὡς ἀρχαίουςHerm.in Phdr.199, en v. pas.
τοὺς παρὰ μὲν τὸν τῆς ζωῆς χρόνον ἐκθειασθέντας (ἡγεμόνας)S.E.M.9.35, cf. Hdn.6.1.4
•de anim., a una cervatilla, Plu.Sert.11, en v. pas.
ἄλλα παρ' ἄλλοις τῶν ζῴων ἐκθειάζεταιen cada sitio son divinizados animales diferentes Hld.2.27.3
•part. neutr. subst.
τὰ ἐκθειαζόμεναlos (animales) divinizados Ptol.Tetr.3.9.2.
2 considerar divino o sobrenatural c. compl. sobreentendido
πάντες πρὸς ἑαυτοὺς ἐξεθείαζονtodos ponderaban entre sí como sobrenatural la conversión de Pablo, Ast.Am.Hom.8.25.3
•c. interr. indir.
ἐκθειάζων ὡς ἐσώθηAch.Tat.6.13.2
•en v. pas.
τὸ πᾶν ἔργονHdn.1.14.6.
II en v. med.-pas. consagrarse a Dios
ὅταν ... ἡ ψυχὴ ... ἐξαπλωθῇ καὶ ἐκθειασθῇPh.1.96.