1 agotar, consumir del todo, eliminar τὸ μὲν γὰρ ὑγρὸν ἅπαν ἡ καῦσις ἐκδαπανᾷ Arist.Fr.225, cf. Gal.10.495, εἰ δὲ προαφεψήσας τις τὸ γάλα τὸν ὀρὸν ἐκδαπανήσειεν Gal.6.682, cf. 10.192, τὰς ἐν τοῖς βλεφάροις μεγάλας τραχύτητας Aët.2.190
•en v. pas. c. giro prep. ser consumido, agotado en ἐκδαπανᾶται γὰρ ὑπὸ τοῦ πολλοῦ χρόνου εἰς τὸ ἀφανές del alma, Zeno Stoic.1.146, εἰς κέρατα ... τὸ πλῆθος ἐξεδαπανᾶτο τῶν περιττωμάτων Gal.3.602, cf. Alex.Trall.1.447.15, ἡ καπνώδης ἀναθυμίασις εἰς τὸν γαλαξίαν ἐκδαπανᾶται Olymp.in Mete.66.1, κατὰ τὴν ὄπτησιν ἐξεδαπανήθη πᾶν τὸ ὑγρὸν ἐξ αὐτοῦ Gal.15.86, τὸ περιεχόμενον ἐν ταῖς σαρξὶν ὑγρὸν ἐκδαπανᾶσθαι προσήκει Gal.10.199, τὸ πνεῦμα ... ἐκδαπανηθὲν ἐν ταῖς προτέραις ἐπιδρομαῖς Longus 1.32.4, de una pers. διὰ τῶν ἰχώρων ἐκδαπανώμενον Gr.Nyss.Apoll.211.11, abs. (τὸ σῶμα) τοῦτο παθὸν καὶ ἐκδαπανηθέν Alex.Aphr.Pr.2.67 (p.76).

2 de un mineral desbastar τὸ ... γεῶδες διὰ τῆς ἀκόνης ἐκδαπανήσαντες Gr.Nyss.Hom.in Cant.411.2.

3 gastar totalmente de recursos, dinero, etc. τὰς τῶν ἰδίων συμμάχων χορηγίας καὶ παρασκευάς Plb.21.10.9, τὰς προσόδους Plb.24.7.4, cf. 25.4.7, PBaden 19.19 (II d.C.), πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ Iren.Lugd.Haer.1.4.3, (τὸν βίον) εἰς χορηγίας καὶ τριηραρχίας ἐξεδαπάνησα Longus 4.35.3
•c. ac. int. πλέον ἐκδαπανῶν haciendo mayor gasto, AP 11.357 (Pall.)
•en v. pas. πάντων αὐτοῖς ἐκδαπανηθέντων D.C.74.12.3.

4 fig., c. ac. de abstr. acabar con, consumir τάς τε γὰρ προθυμίας εἰς τοὺς ὁμολογουμένως ἐχθροὺς ἐκδαπανήσαντες consumiendo sus energías en los enemigos reconocidos I.AI 15.117, cf. Lib.Decl.37.30, ἐκδαπανῆσαι τὸ ἀλλότριον eliminar lo ajeno Mac.Aeg.Serm.B 3.6.4
•de pers., en v. med.-pas. desgastarse, quedar exhausto ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν 2Ep.Cor.12.15.