ἐκβλύζω
1 intr. fluir, brotar
διεφθορότων ὑγρῶν πλῆθος ἐξέβλυσενPlu.TG 13,
ἑῆς θολὸν ἐκβλύζοντα νηδύοςOrph.L.490,
αἱ πηγαί, αἱ τῆς αὐτῆς ἐκβλύζουσαι γῆςClem.Al.Prot.1.5.29, cf. I.AI 3.10, de un río
ἐκ τῆς τῶν ἈρμενίωνBasil.Ep.365,
αἷμα καὶ ὕδωρdel costado de Cristo, Ath.Al.M.28.801A
•rebosar
ἵνα ... οἴνῳ ... αἱ ληνοί σου ἐκβλύζωσινLXX Pr.3.10.
2 tr. hacer brotar, hacer manar
ἄμπελος ἐκβλύσει τὸν οἶνονOrph.Fr.255.