ἐθελοντής, -οῦ
• Alolema(s): θελοντής Hdt.6.92 (cód.)
1 que se ofrece voluntario, voluntario frec. en uso pred. por su propia voluntad, voluntariamente, de buen grado
κἀγὼ 'θελοντὴς τῷδ' ὑπεζύγην πόνῳS.Ai.24, cf. X.Mem.2.1.3,
βουλόμενοι καὶ ἐθελοντ[αίIG 13.101.32 (V a.C.),
(λέγουσι) ἐθελοντὴν αὐτὴν τοῖσι Φοίνιξι συνεκπλῶσαιHdt.1.5,
ἐ. ὑπέστη ταύτην τὴν λειτουργίανLys.29.4,
τοὺς ἐθελοντὰς τούτους εὖ ποιεῖνX.An.1.6.9,
ὑπήκουσε[ν τῷ δ]ήμῳ ἐ.IG 22.657.40 (III a.C.),
ἔλαβ]' ἐ., οὐ βίᾳMen.Fab.Incert.1.47 (p. 298),
(ψυχή) ἐ. ... δουλεύειSynes.Insomn.8,
ἐ. ὁ μονογενὴς γέγονεν ἄνθρωποςde Jesucristo, Cyr.Al.Apol.Thdt.3.30
•esp. en la guerra y misiones difíciles
ἐ]χς ἐθελοντ[ν ἐπιβατνIG 13.60.15 (V a.C.),
ἀνὴρ ἀπιγμένος ἐ.Hdt.1.61, cf. 5.104, 110, 7.134, 217,
εἴ τινες ἐθέλοιεν ἄλλοι ἐθελονταὶ ἰέναι τε ἐς τὸν χῶρον τοῦτονHdt.9.21, cf. 26,
τῶν ἐθελοντῶν τριηράρχωνD.18.99, cf. IG 22.467.23 (IV a.C.)
•subst. ὁ ἐ.:
οὐδεὶς Ἀργείων ἔτι ἐβοήθεε, ἐθελονταὶ δ' ἐς χιλίουςde unas tropas irregulares, Hdt.6.92,
πέμπουσιν ἑαυτῶν τε ἐθελοντάςTh.1.60,
φυγάδας δὲ καὶ ἐθελοντὰς ἐάσασα ... βοηθῆσαιPl.Mx.245a,
προσλαβὼν ἐθελοντὰς ἐκ παντὸς τοῦ στρατεύματοςPlb.Fr.130, cf. Paus.1.32.6
•ac. ἐθελοντήν como adv. voluntariamente, espontáneamente
τὰς μὲν ἐ. τῶν πολίων ὑποκυψάσαςHdt.6.25,
ἐ. ὑπομένεινX.Mem.2.1.3,
(ἐπιβάτας) ἐπέλεξε τοῦ στρατεύματος ἐ. τοὺς ἀρίστουςPlb.1.49.5, cf. 2.38.7, 5.77.3, D.S.1.67.
2 en rituales dionisíacos en Tebas voluntario, espontáneo, aficionado Ath.621f, Eust.884.27
•en la comedia
χορὸν κωμῳδῶν ὀψέ ποτε ὁ ἄρχων ἔδωκεν, ἄλλ' ἐθελονταὶ ἦσανsólo pasado el tiempo el arconte concedió un coro, pues (los actores) eran aficionados Arist.Po.1449b2.