I en v. med., intr.

1 ser un estorbo, incordiar ἀνήρ τις ἡμῖν ἐστιν ἐγκινούμενος Ar.Fr.74.

2 moverse en ἐπὶ τοῦ τρίτου μηνὸς ἐγκινεῖσθαι ἐχόμενον τῇ μήτρᾳ Lyd.Mens.4.26 (p.85), glos. a συμφορέομαι Sch.Opp.H.1.39.

II en v. act., tr. incitar, provocar ἐνε[κε]ίνησαν ὑπο[ψίας Phld.Piet.1369, ἐγκινεῖ τὸ ἑαυτοῦ πάθος Mac.Aeg.Serm.B 3.1.6, τοῦτο τὸν Παῦλον ... εἰς ἐκείνην τὴν φωνὴν ἐνεκίνησε eso incitó a Pablo a (pronunciar) aquellas palabras Chrys.M.61.711.30.