alabar, elogiar, encomiar c. ac. de pers. τοὺς δὲ προτέρους ἐκείνους καὶ αἰτίους τῶν κακῶν Pl.Grg.518d, cf. 519a, Pl.Lg.629c, ἑαυτόν Aeschin.3.241, cf. D.61.19, Aeschin.3.86, Plb.5.49.4, Aristid.Pro.159.11, τοὺς μονάρχους Plb.8.8.7, ἐνκωμιάζουσι μέλεσι καὶ ῥυθμοῖς συνεχίζοντας ὑπεράθλους ὄντας Phld.l.c., ἀνὴρ δὲ δοκιμάζεται διὰ στόματος ἐγκωμιαζόντων αὐτόν LXX Pr.27.21, ἐγκωμιάζει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύσαντας Ἀθηναίων de Gorgias, D.H.Dem.1.1, Βροῦτον Plu.Publ.10, cf. 2.492c, D.S.1.48, Demetr.Eloc.120, D.L.10.5, en v. pas. ἐγκωμιασθεῖσα ὑπό τε ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν Hdt.5.55, ὁ Ἔρως οὐ πᾶς ἐστι ... ἄξιος ἐγκωμιάζεσθαι Pl.Smp.177c
•c. ac. de cosa o abstr. ἐγκωμιάζεις μὲν αὐτοῦ τὴν τέχνην Pl.Grg.448e, cf. X.Cyr.5.3.3, τὴν δημοκρατίαν Isoc.7.71, (συνθήκας) D.15.29, τοὺς λόγους Aeschin.2.41, cf. Epicur.Nat.14.41.5, τὸ ἱερὸν (τὸ ἐν Δήλῳ) ἐγκωμιάζει οὗ ἂν ἀφίκηται IG 11(4).573.11 (III a.C.), αὐτήν (χώραν) Str.15.1.34, ὀφθαλμούς Ph.2.23, τὴν πρόνοιαν Arr.Epict.1.6.1, en v. pas. περὶ ἑκάστου ἐγκωμιαζομένου Pl.Smp.198d, cf. 177c, στόμα συνετοῦ ἐγκωμιάζεται ὑπὸ ἀνδρός LXX Pr.12.8, cf. Ph.2.164
•en v. med. mismo sent. ἐγκωμιάσεσθαι τὸν Ἔρωτα Pl.Smp.198d, τὸ κάλλος ... ἐγκωμιάσεται Aeschin.1.133
•c. giro prep. expr. la causa alabar por τὸν Αἰνείαν κατὰ τοῦτ' ἐνεκωμίασε, κατὰ τὴν τοῦ φόβου ἐπιστήμην alabó a Eneas por esto, por la habilidad en la huida Pl.La.191b, σε ἐπὶ σοφίᾳ Pl.Euthphr.9b, αὐτὸν περὶ τὴν μάχην Pl.Tht.142b, ἐκ τούτων ... τὴν Σπάρτην Isoc.12.111, ὅσους ... ἐγκωμίακε κατ' ἀρετήν Sch.Pi.P.4.507
•c. dos ac., compl. dir. e int. ταῦτα δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἐγκωμιάζουσιν δικαιοσύνην alaban a la justicia (con) éstas y otras alabanzas tales Pl.R.363d, πολλὰ μὲν Φίλιππον ἐγκωμιάζοντες D.18.213
•abs. pronunciar un encomio o panegírico Phld.Vit.8B., σὲ ... αὐτὸν ἐγκεκωμιασκότα tú que has pronunciado un encomio personalmente Luc.Charid.2, μαθὼν ἐγκωμιάζειν Philostr.VS 617
•en v. pas. ser elogiado en un encomio o panegírico Phld.Vit.fr.14B., D.S.4.7
•part. subst. ὁ ἐγκωμιάζων el encomiasta Luc.Hist.Cons.7, cf. Hsch.