ἐγκρατίη, -ης, ἡ


continencia οἱ φύσει χερείους ὑπ' ἐγκρατίης γίγνονται κρεσσόνων κρέσσονες Aret.SD 2.5.4, πισ[τ]ὴν ἐγκρατίης οἰκονόμον ref. un matrimonio célibe IKais.Lyk.306.15, cf. 6 (IV d.C.).