ἐγκρατεύομαι


I 1dominarse, controlar los propios impulsos ἐγκρατεύεται δ' ὅταν πράττῃ παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν κατὰ τὸν λογισμόν Arist.EE 1223b12, cf. 1224b16, Asp.in EN 132.30, LXX 1Re.13.12, para no manifestar los sentimientos, LXX Ge.43.31, ref. prob. a una seguidora de los encratitas MAMA 1.175a.4 (Laodicea Combusta IV d.C.)
crist. practicar la abstinencia Hippol.Haer.9.23.2, en el terreno sexual εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν 1Ep.Cor.7.9
c. gen. abstr. abstenerse de τοῦ ἥδεσθαι Alex.Aphr.in Top.260.16, βρωμάτων καὶ πάσης ἡδονῆς σαρκικῆς Amph.Exerc.308, tb. c. ἀπό y gen. ἀπὸ τῆς τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμίας Gr.Nyss.Paup.1.94, τῶν ἀπὸ μονογαμίας ἐγκρατευομένων καὶ τῶν ἐν παρθενίᾳ διατελούντων de los sacerdotes, Epiph.Const.Haer.48.9.5.

2 ayunar Chrys.M.63.901
dejarse morir de hambre αὐτόχειρες γίνονται ... ἐγκρατευόμενοι Vett.Val.121.10.