ἐγκαταπίνω
• Morfología: [pas. aor. subj. -ποθῇ Ph.1.670; perf. ind. -πέποται Dam.Pr.67]
1 engullir, tragar del mar, en v. pas.
ἡ ναῦςPh.l.c., fig. de una pers.
καίτοι κατακλυζόμενος οὐκ ἐγκαταπίνομαι βύθιοςPh.2.300, cf. 1.553.
2 fig. absorber, subsumir en v. pas.
πάντα ... αὐτῷ (τῷ ἑνί) ἐγκαταπέποταιDam.l.c.