ἐγκαταπίνω
• Morfología: [pas. aor. subj. -ποθῇ Ph.1.670; perf. ind. -πέποται Dam.Pr.67]


1 engullir, tragar del mar, en v. pas. ἡ ναῦς Ph.l.c., fig. de una pers. καίτοι κατακλυζόμενος οὐκ ἐγκαταπίνομαι βύθιος Ph.2.300, cf. 1.553.

2 fig. absorber, subsumir en v. pas. πάντα ... αὐτῷ (τῷ ἑνί) ἐγκαταπέποται Dam.l.c.