< ἐγκακοπαθέω
ἐγκαλαμία >
ἐγκακωτικός
,
-όν
• Grafía:
graf. ἐκκ- Vett.Val.413.1
dud.
que soporta los males
de ciertos individuos
, Vett.Val.48.24, l.c.