ἐγγυᾰλίζω


1 poner en la mano, dar, entregar c. ac. de cosa y gener. c. dat. de pers. ἔεδνα ὅσσα οἱ ἐγγυάλιξα Od.8.318, Ἑρμῇ δ' ἐγγυάλιξεν ... μάστιγα φαεινήν h.Merc.497, cf. Sulp.Max.4, μέγαν λίθον Hes.Th.485, κλυτὸν ἄργυρον Hegem.12, σφι μῆλά τε ... μέθυ τ' ἄσπετον A.R.1.1181, cf. 2.55, κεῖνα τὰ (φάρμακα) οἱ Q.S.4.400, cf. Nonn.D.4.38, c. ac. de pers. o anim. y dat. de pers. ὁ δ' αὖτ' ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν él me los entregó los caballos Il.23.278, ἐγὼ δέ τοι ἐγγυαλίξω te lo entregaré a Odiseo Od.16.66, Ἅδας ὀρφναίοις ἐγγυάλιξε μυχοῖς Hades (me) entregó a los abismos tenebrosos, IMEG 10.9 (II/I a.C.), (δικαίους) διαβόλῳ ἐγγυάλιξε θεός Cod.Vis.Iust.102.

2 poner en la mano, conceder, otorgar c. ac. de abstr. y dat. de pers. τιμήν πέρ μοι ὄφελλεν Ὀλύμπιος ἐγγυαλίξαι Ζεύς Il.1.353, cf. Orác. en IM 17.35 (III a.C.), ἔργον ὃ δὴ θεὸς ἐγγυαλίζει acción que el dios pone en nuestras manos, Il.2.436, καί τοι Ζεὺς ἐγγυάλιξε σκῆπτρόν τ' ἠδὲ θέμιστας Il.9.98, οἱ κράτος ἐγγυαλίξω dice Zeus Il.11.192, Διὸς ... ἀλκή, ἠμὲν ὁτέοισιν κῦδος ὑπέρτερον ἐγγυαλίξῃ, ἠδ' ... Il.15.491, μηδὲ Νηρέος θυγάτηρ νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω ἄμμιν Pi.I.8.42, cf. Fr.52f.133, θάνατόν μοι ἄφαρ θεὸς ἐγγυαλίξαι A.R.2.446, cf. 1.489, Orph.L.679, Nonn.Par.Eu.Io.11.22, τάλαντον, ὅ μοι Θεὸς ἐγγυάλιξε Gr.Naz.M.37.506, ἐ.· παρέχω. χαρίζομαι Hsch.
• Etimología: Comp. de ἐν y γυάλη, en el sent. ‘hueco de la mano’ < *gH°- ‘curvo’, cf. γύαλον, γύης.