1 reírse, mofarse, burlarse de c. dat. τοῖς ποιουμένοις S.El.277, ἐμοί E.Med.1355, Trag.Adesp.655.24, λόγῳ E.Fr.991, τοῖς ἐμοῖσιν ... πήμασι Eub.26, πελάγους δαίμοσιν AP 11.336, c. giro prep. καθ' ἡμῶν S.OC 1339, εἰς Μάνδριν Herod.1.77, c. part. pred. del suj. κακὸν οἶτον ἀλύξας A.R.3.64, sin rég. S.El.807, E.Med.1362, D.S.32.15, Hld.7.25.1, Gr.Nyss.Thdr.68.8
•en v. pas. ἱκανῶς γὰρ ἐγγεγέλασαι PMich.Zen.72.12 (III a.C.), cf. Luc.Ind.15.

2 sonreír fig. λεπτὴ ... ἐγγελῶσα αὖρα κύμασιν Sosicr.2.