Ἁρματεύς, -έως, ὁ


Harmateo

1 aten. cidateneo, testigo en D.45.8.

2 epít. de Hermes IEryth.20id.31 (III a.C.).

3 ét. de Ἅρμα y de Ἅρματα St.Byz.s.u. Ἅρμα.