< ἁρμάτειος
ἁρμᾰτεύω >
Ἁρματεύς
,
-έως, ὁ
Harmateo
1
aten. cidateneo, testigo en D.45.8.
2
epít. de Hermes
IEryth
.20id.31 (III a.C.).
3
ét. de Ἅρμα y de Ἅρματα St.Byz.s.u.
Ἅρμα
.