< ἄπλοκος
ἁπλόος >
Ἁπλοκύων
,
-υνός
simple perro
epít. que se daba Antístenes a sí mismo, D.L.6.13
•
de un cínico
ἁπλόκυνα καὶ ψευδόκυνα προσαγορεύων
Plu.
Brut
.34.