Ἀσιατικός, -ή, -όν


I adj. ét. de Asia, asiático κόνδυ, ποτήριον Ἀσιατικόν Ath.477f, ἀπὸ Κιβύρας τῆς Ἀσιατικῆς Ath.657e, Ἀσιατικοὶ σταθμοί tít. de una obra, quizá de Amintas, Str.15.2.8.

II subst. Ἀσιατικός, -οῦ, ὁ Asiático

1 liberto de Galba, Plu.Galb.20.

2 un orador AP 11.147 (Ammian.).