Ἀσιατικός, -ή, -όν
I adj. ét. de Asia, asiático
κόνδυ, ποτήριον ἈσιατικόνAth.477f,
ἀπὸ Κιβύρας τῆς ἈσιατικῆςAth.657e,
Ἀσιατικοὶ σταθμοίtít. de una obra, quizá de Amintas, Str.15.2.8.
II subst. Ἀσιατικός, -οῦ, ὁ Asiático
1 liberto de Galba, Plu.Galb.20.
2 un orador AP 11.147 (Ammian.).