Ἀριστάρχειος, -ον
• Prosodia: [ᾰ-]
aristarqueo, de Aristarco (el Gramático)
ἐπὶ τῆς Ἀρισταρχείου (γραφῆς)Str.2.3.8, cf. EM 775.45G.
•οἱ Ἀ. los aristarqueos gramáticos de la escuela de Aristarco, Herodicus SHell.494.1, Sch.Il.1.591.
ἐπὶ τῆς Ἀρισταρχείου (γραφῆς)Str.2.3.8, cf. EM 775.45G.