Ἀμισηνός, -ή, -όν
• Alolema(s): Ἀμησηνός Sud.; Ἀμινσηνός Sud.


amiseno ét. de Amiso, Plu.Luc.19, Luc.Macr.22, D.C.42.48.4, Arr.Peripl.M.Eux.15.1, St.Byz.s.u. Ἀμισός, Sud., cf. tb. Ἀμίσιος.