< ἀλευρώδης
Ἁλεύς >
Ἀλεύς
,
-έως
1
aleo
ét. de la ciu. de Alo
, St.Byz.s.u.
Ἄλος
, cf. Ἀλούσιος y Ἄλιος.
2
epít. de Apolo en Tarento
SEG
30.1218 (Tarento IV a.C.).