Ἀλαβανδεύς, -έως, ὁ
• Alolema(s): Ἀλαβανδιακός, -ή, -όν Philox.Gramm.401


alabandeo o alabandíaco ét. de Alabanda, Plb.16.24.6, 30.5.15, Str.14.2.13, 26, D.C.48.26.4
• Ἀλαβανδιακὸς σολοικισμός solecismo de Alabanda consistente en usar μή en lugar de οὐ Philox.Gramm.l.c.