ἄϋπνος, -ον


I 1en que no se duerme, en vela de noches ὣς καὶ ἐγὼ πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυον Il.9.325, cf. Od.19.340, Them.Or.26.312b, ὄρθρος Ibyc.22b, ἔχων ἀΰπνους ἄγρας del pescador, S.Ai.880, φρου]ρεῖν ἀΰπνοις φυλακαῖσιν Orác. en SEG 30.175.14 (Atenas IV a.C.).

2 que no duerme, insomne de pers. ἀΰπνους ἄμμε τίθησθα Od.9.404, ἀνήρ Od.10.84, ἄνθρωποι Od.19.591, de Argos, B.19.23, de Prometeo, A.Pr.32, ἐγὼ (Electra) μὲν ἄ. πάρεδρος ἀθλίῳ νεκρῷ E.Or.83, πολλάκις γὰρ ὅλην τὴν νυκτὰ ἄ. πραγματεύῃ X.Cyr.2.4.26, Κρονίων Nonn.D.2.239, ἀυπνότατος τῶν στρατηγῶν D.C.72.8.4, cf. Hld.2.20.4, 3.11.4, tb. de un dragón, A.R.2.1209, ὥσπερ οἱ ἄυπνοι τῶν δρακόντων Philostr.VA 2.35
de los ojos ἄυπνά τ' ὀμμάτων τέλη E.Supp.1136.

3 fig. que no descansa, que no cesa †ἀύπνων† πηδαλίων A.Th.206, κρῆναι S.OC 685, ἀκταί E.IT 423, μοῦσα δ' ἄ. ὑπ' ἄντυγι χορδᾶν λήξει πατρῷον ἀνὰ δόμον E.Hipp.1135.

II que no es sueño ὕπνος ἄ. sueño que no es sueño S.Ph.847
fig. que no es ensoñación, real περὶ τὴν ἄϋπνον καὶ ἀληθῶς φύσιν ὑπάρχουσαν Pl.Ti.52b.

III adv. -ως sin sueño Sannyr.13.