ἄϋπνος, -ον
I
ὣς καὶ ἐγὼ πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυονIl.9.325, cf. Od.19.340, Them.Or.26.312b,
ὄρθροςIbyc.22b,
ἔχων ἀΰπνους ἄγραςdel pescador, S.Ai.880,
φρου]ρεῖν ἀΰπνοις φυλακαῖσινOrác. en SEG 30.175.14 (Atenas IV a.C.).
2 que no duerme, insomne de pers.
ἀΰπνους ἄμμε τίθησθαOd.9.404,
ἀνήρOd.10.84,
ἄνθρωποιOd.19.591, de Argos, B.19.23, de Prometeo, A.Pr.32,
ἐγὼ (Electra) μὲν ἄ. πάρεδρος ἀθλίῳ νεκρῷE.Or.83,
πολλάκις γὰρ ὅλην τὴν νυκτὰ ἄ. πραγματεύῃX.Cyr.2.4.26,
ΚρονίωνNonn.D.2.239,
ἀυπνότατος τῶν στρατηγῶνD.C.72.8.4, cf. Hld.2.20.4, 3.11.4, tb. de un dragón, A.R.2.1209,
ὥσπερ οἱ ἄυπνοι τῶν δρακόντωνPhilostr.VA 2.35
•de los ojos
ἄυπνά τ' ὀμμάτων τέληE.Supp.1136.
3 fig. que no descansa, que no cesa
†ἀύπνων† πηδαλίωνA.Th.206,
κρῆναιS.OC 685,
ἀκταίE.IT 423,
μοῦσα δ' ἄ. ὑπ' ἄντυγι χορδᾶν λήξει πατρῷον ἀνὰ δόμονE.Hipp.1135.
II que no es sueño
ὕπνος ἄ.sueño que no es sueño S.Ph.847
•fig. que no es ensoñación, real
περὶ τὴν ἄϋπνον καὶ ἀληθῶς φύσιν ὑπάρχουσανPl.Ti.52b.
III adv. -ως sin sueño Sannyr.13.