ἄφοδος, -ου, ἡ
• Alolema(s): jón. ἄποδος Hdt.
I
ἀμφὶ δὲ ἀπόδῳ τῇ ἐμῇ πείσομαί τοιHdt.5.19, cf. 9.55,
θυομένοις δὲ ἐπὶ τῇ ἀφόδῳ οὐκ ἐγίγνετο τὰ ἱεράX.An.6.4.13
•regreso, retirada de un ejército o similar
ἔστι ἄ. ἡμῖνHdt.4.97,
ἥ γε ἄποδος ἡμῖν ἀσφαλήςHdt.4.97,
φοβούμενος σπεύδειν τὴν ἄφοδονX.An.6.5.20,
καταλιπόντες ἄφοδον τοῖς πολεμίοιςdejando una salida a los enemigos X.An.4.2.11,
κατοκνήσαντες τὴν ἄφοδονD.C.41.11.2,
ὅταν ποιῶνται τὴν ἄφοδονIM 15b.24 (III a.C.), cf. IG 12(5).722.17 (Andros II a.C.),
οὐκ ἐσπούδασαν εὐθέως γενέσθαι περὶ τὴν ἄφοδονLXX 3Ma.7.10,
ὁ ἥλιος, κατά τε τὰς προσόδους καὶ τὰς ἀφόδους μεταβάλλων τὸν ἀέραOcell.36.
2 fig. muerte
τοῖς γονεῦσιν νενευκόσιν ἤδη πρὸς τὴν ἄφοδονHierocl.p.58,
χρόνον τὸν ἐγγὺς τῆς ἀφόδουPlot.4.3.25.
II
ἐν τῇσιν ἐς ἄφοδον προχωρήσεσινHp.Fract.16,
ἔασον εἰς ἄφοδον πρώτιστά με ἐλθόνταAr.Ec.1059,
εἰς ἄφοδον ἐλθώνAntiph.40.5,
ἀφόδων μὲν ἀναγκαίων δυσὶν ἀναχωρήσεσινLuc.Hipp.8.
2 excremento
ἡ ἄ. συγκαίεταιHp.Acut.30,
τεταραγμένου μὲν ... τοῦτο ποιεῖν φασὶ τὸν ἄφοδονArist.Mir.830a22,
τὴν ἄφοδον ὁμοίαν οὖσαν πωλοῦντεςDsc.2.80,
οὔρου καὶ ἀφόδου περισκοποῦντος τὸν κοιτῶναLyd.Mag.2.21, cf. Artem.2.26.
III en plu. conductos seminales
ἐς τὸ τὰς ἀφόδους ξηραίνεινAret.CD 2.5.2.