I 1incorrupto, íntegro, intacto τὰ τῶν τόνων μηρύματα ... ὄντα ἄφθαρτα καὶ ἀσινῆ Ph.Bel.67.37, cf. 96.51, Clem.Al.Strom.6.15.121, Iust.Phil.Dial.46.7, ἀπὸ ἀφθάρτου παρθένου de la Virgen, Leo Mag.Ep.2.1.1 (p.42).

2 inalterado Ἑλληνικά 7.1934.179 (Cálcide).

II incorruptible, eterno, inmortal εἴδωλα op. δύσφθαρτα Democr.B 166, φύσις Epicur.Ep.[2] 78, cf. Diog.Oen.122.4.5, τὸ δ' ἰσχῦον καὶ ἀήτ[τ]ητόν [τε καὶ] ἄφθαρτον Phld.D.3.fr.88b.6, τὸ πᾶν Arist.Cael.270^a21, cf. APo.85^b17, Ocell.12, τὰς ἀρχὰς ... ἀγενήτους καὶ ἀφθάρτους Chrysipp.Stoic.2.111, ὁ κόσμος D.S.1.6, cf. Ocell.13, 17, ψυχαί D.H.8.62, cf. Diog.Oen.43.5, Porph.Sent.17, πῦρ Diog.Oen.5.3.11, ἀνθρωπότητι μὲν θνητοῦ γένους, ἀρετῇ δὲ ἀφθάρτου Ph.1.689, πνεῦμα LXX Sap.12.1, θεός Ep.Rom.1.23, cf. Iust.Phil.Dial.5.4, οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι 1Ep.Cor.15.52, de los dioses μακάριοι καὶ ἄφθαρτοι Luc.ITr.20, Φαβωνία πρύτανις ... εὐχαριστῶ Ἑστίᾳ βουλαίᾳ καὶ ... Πυρὶ ἀφθάρτῳ IEphesos 1060.3, 1067.2, 1070 (III d.C.), Μοῦσαι GVI 967.5 (Teos III/IV d.C.)
•inagotable, eterno πηγαί Arsameia 15 (I a.C.)
•neutr. subst. τὸ ἄφθαρτον incorruptibilidad ἐγγὺς γὰρ τοῦ θείου τὸ ἄφθαρτον Ach.Tat.2.37.1, εἰ καὶ κατ' οὐσίαν τὸ ἄφθαρτον ... ἔχουσιν Plu.2.419a, τῷ δὲ ἀγενήτῳ ἀκολουθεῖν πάντως καὶ τὸ ἄφθαρτον Hippol.Haer.1.19.4, de las Sagradas Escrituras, Dion.Ar.DN M.3.937C, cf. Plot.2.1.2.

III adv. -ως eternamente οἱ θ]εῖοι βασιλεῖς τοῖς ἔ[ργοισι] χαίροντες εἵνεκ' ἀμοιβῆς ὑπατία στέ[ψαντο] ἀφθάρτω (sic) TAM 2.186b.6 (Sídima IV d.C.), cf. Porph.Sent.24, Tz.H.7.797
•sin sufrir corrupción de Cristo ἀλλὰ φύσιν ἥρμοσεν ἀφθάρτως τῇ ἑαυτοῦ ὑποστάσει Anast.Ant.Fr.M.89.1281D, λέγεις ... ὅτι ἀφθάρτως ἐγέννησεν ἡ Μαρία τὸν Ἰησοῦν ...; A.Phil.77 (p.30.14).