ἄταικτος, -ον


sent. dud. εἰσὶ δὲ ἄλλοι ὀνυχῖται ... τινὲς δέ φασιν αὐτοὺς ἐξ ὕδατος ἀταίκτου πεπῆχθαι Epiph.Const.Gemm.M.43.301B.