< Ἀσιῆτις
ἄσιλλα >
ἄσικχος
,
-ον
1
de pers.
que come de todo
,
no melindroso
βρέφη ἄσικχα ταῖς διαίταις
Plu.
Lyc
.16.
2
de alimentos
que no hastía
οἶνος
Plu.2.132b.