ἄρνειος, -α, -ον
• Alolema(s): ἀρνεῖα Did.Fr.Lex.5.21, Hsch.; βάννεια Hsch.; βάννιμα Hsch.


I de cordero κρέα Orác. en Hdt.1.47, Pherecr.50.3, X.An.4.5.31, δαίς E.Fr.467.3, σπλάγχνα Eub.75.5, ζωμός Dieuch.14.5, 15.99, φόνος S.Ai.309.

II subst. τὸ ἄ.

1 expendeduría de carne de ovino Did.l.c., Hsch.ll.cc.

2 bot. llantén Ps.Dsc.2.126; cf. ἀρνόγλωσσον.