ἄναρκτος, -ον
1 que no se somete a disciplina
βίοςA.Eu.526, cf. S.Fr.30.
2 que no puede ser sometido
νησιώτηςTh.5.99,
οὐδεὶς δ' ἄναρκτος οὐδ' αὐτοτελήςPlu.2.754d.
βίοςA.Eu.526, cf. S.Fr.30.
νησιώτηςTh.5.99,
οὐδεὶς δ' ἄναρκτος οὐδ' αὐτοτελήςPlu.2.754d.