ἄμομφος, -ον
1 irreprochable
πόλειA.Eu.482a,
πρὸς ὑμῶνA.Eu.678, cf. tb.
ἄμομφος· ἄπταιστοςHsch.α 3766.
2 que no tiene motivo de queja
λέγειν δ' ἄμομφον ὄντα τοὺς πέλας κακῶςinjuriar a los demás sin motivo de queja A.Eu.413.
πόλειA.Eu.482a,
πρὸς ὑμῶνA.Eu.678, cf. tb.
ἄμομφος· ἄπταιστοςHsch.α 3766.
λέγειν δ' ἄμομφον ὄντα τοὺς πέλας κακῶςinjuriar a los demás sin motivo de queja A.Eu.413.