ἄμητος, -ου, ὁ
• Alolema(s): tb. ἀμητός Hp.Epid.6.8.19, Thphr.HP 3.4.4, ἄμητος καὶ ἀμητὸς διαφέρει. ἄμητος μὲν ... σημαίνει αὐτὰ τὰ θερίσματα, τοῦτ' ἔστι τὸν καρπόν· ὀξυτόνως δὲ ὁ καιρὸς τοῦ θερισμοῦ Ammon.Diff.38, pero cf. Hdn.Gr.1.220
• Prosodia: [ᾱ-]
1 siega
ὥρῃ ἐν ἀμήτου, ὅτε τ' ἠέλιος χρόα κάρφειHes.Op.575, cf. 384,
δείελον ὥρην παύομαι ἀμήτοιοA.R.3.418,
ἐν ἀμητῷStr.1.2.4,
οὐκ ἔσται ἀροτρίασις οὐδὲ ἄ.LXX Ge.45.6, cf. 4Re.19.29, Is.18.4,
πρὸς ἄμητον ἤδη τῶν καρπῶν ἀκμαζόντωνI.AI 5.295, cf. 2.83,
ἀμητὸς ἐλπίδων πλήρηςBabr.11.7 (ap. crít., pero cf. 3).
2 c. verbos de ‘esperar’, giros preposicionales temp. o gen. abs. tiempo de la siega
τὸν ἄμητον ... μένειHdt.2.14,
μένεσκον τὸν ἄ.Hdt.4.42,
ἀμφὶ ἀμητόνHp.Epid.6.8.19,
ἀμήτου δὲ γενομένουI.AI 5.324,
ἀμήτου ... ἀποφανέντοςI.AI 15.312,
ἐν ἀμητῷSm.Pr.6.8, 10.5.
3 cosecha
πλείστην μὲν καλάμην ... ἄμητος δ' ὀλίγιστοςIl.19.223,
τέρμινθος δὲ περὶ πυροῦ ἀμητὸν ... ἀποδίδωσιThphr.HP 3.4.4,
περιδείδιε δ' αἰνῶς ἀμητῷArat.1097, cf. 1061,
ἐὰν δὲ ἀμήσῃς ἀμητόνLXX De.24.19,
νήιδες ἀσταχύων καὶ ἀπευθέες ἀμήτοιοD.P.194,
(γενηματοφύλακες) οἱ διατηρήσουσιν τὸν ... ἀμητόνPSI 490.7 (III d.C.)
•como adj.
οἵη δ' ἐκ ληΐοιο φέρει θέρος ἀμητοῖοOpp.C.1.527
•fig.
ἄμητον βίου καλὸν καὶ εὐδαίμονα ἐκκαρπώσονταιMax.Tyr.5.8,
ἄμητος ... ἰχθύωνAel.NA 10.43,
ἄρσενος ἀμητοῖο θαλύσιονNonn.D.25.316,
ἀμητὸς πολύς ἐστι τεὴν κατὰ δάσκιον ὄψινde la barba AP 11.368 (Iul.Antec.).
4 rastrojera Al.Le.25.5.
• Etimología: Cf. 1 ἀμάω.