ἄμεσος, -ον
fil.
I
ἔστι δὲ ὁ τοιοῦτος συλλογισμὸς τῆς πρώτης καὶ ἀμέσου προτάσεωςArist.APr.68b30, cf. 48a33, 66a37, APo.95b22,
πάντα ἀξιώματα ὡς ἄμεσα καὶ αὐτοφανῆ παραδοτέονProcl.in Euc.195.18,
ἄ. διαίρεσιςSimp.in Cael.227.33.
2 c. ἐναντία opuestos inmediatos, sin término medio
τὸ γὰρ νοσεῖν καὶ τὸ ὑγιαίνειν καὶ τὸ ἄρτιον καὶ τὸ περιττὸν ἐναντία ἄμεσα δοκεῖSimp.in Cael.331.31,
οὔτε γὰρ τῶν ἀμέσων ἐναντίων ἔστι τι μεταξύSimp.in Cael.331.28
•de aquí subst. τὰ ἄμεσα contrarios, opuestos que excluyen un término intermedio
ἡμεῖς δέ φαμεν οὔτε πᾶσαν ἐπιστήμην ἀποδεικτικὴν εἶναι, ἀλλὰ τὴν τῶν ἀμέσων ἀναπόδεικτονArist.APo.72b19,
τῶν ἀμέσων ἡ θατέρου ἄρσιςla abolición de uno de los contrarios Luc.Hist.Cons.32,
ἐπὶ τὰ ἄμεσα <βλέποντες> ποιούμεθα τὴν σημασίανChrysipp.Stoic.2.50.5,
πάλιν τὰ ἄμεσα ἐκφεύξεταιse nos escaparán de nuevo los contrarios Plot.6.3.20.
II adv. -ως directa, inmediatamente, sin término medio
ἡ φρόνησις τῇ ἀφροσύνῃ ἀμέσως ἐναντία λέγεταιChrysipp.Stoic.2.50.12, cf. 2.50.3,
ἄτομα λέγει νῦν τὰ ἀμέσως ὑπάρχονταAlex.Aphr.in Metaph.162.19, cf. Pr.1.53,
πᾶν τὸ ἀπό τινος παραγόμενον ἀμέσωςtodo lo que procede inmediatamente de algo Procl.Inst.30, cf. 38, in Euc.265.24.