I de pers.

1 irreprochable, intachable ἄ. ἧ γυνή E.IA 1158, ὡς ἄ. ὦ E.Cyc.342, ἂν τἆλλα δ' ᾖς ἄ. Men.Fr.454, οὐκ ἀμέμπτους μόνον ὑμᾶς αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ θαυμαστοὺς ἐδείξατε τῷ κόσμῳ D.18.216, φίλος ἄ. Ph.2.385, καθαρός εἰμι τοῖς ἔργοις καὶ ἄ. ἐναντίον αὐτοῦ LXX Ib.11.4, ἄ. ὁ ἀνήρ Al.Ps.1.1, ἐχθρὸς ἦν ἀμεμπτότερος ἢ φίλος Plu.Ages.5
•tb. en usos pred. τὰ δὲ ἄλλα παραδιδοὺς πάντα τῷ ποιηθέντι ἄμεμπτος dando todo lo demás al hijo adoptivo en forma irreprochable Pl.Lg.924a, ἦσαν δὲ δίκαιοι ... πορευόμενοι ἐν ... δικαιώμασιν τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι Eu.Luc.1.6.

2 que no reprocha, que no tiene motivos de queja, satisfecho πάντας ἀμέμπτους ποιεῖτε εἰς δύναμιν haced lo posible por que estén todos satisfechos X.Cyr.4.5.52, ἀμέμπτους ποιησάμενος dejándolos satisfechos X.Cyr.8.4.28.

3 no reprochado τάχυνε δ', ὡς ἄμεμπτος ὦ χρόνου date prisa para que yo no sea reprochado por el retraso A.Pers.692, ὥστε ἀκαταφρόνητος μὲν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν διετέλεσεν, ἀζήμιος δ' ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἄμεμπτος δ' ὑπὸ τῶν φίλων X.Ages.6.8.

II de cosas y abstr.

1 perfecto, irreprochable, intachable τέρμον' ἄμεμπτον (cj., †ἀμέμπτων† Page) πρὸς ἅπαντα A.Supp.629, κλύε δ' ἄμεμπτον εὐχάν B.17.67, ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ Pl.Lg.945d, δεῖπνον ἄ. X.Smp.2.2, ὥστ' αὐτὴν (la vida privada de los sacerdotes) ἄμεμπτον εἶναι I.AI 3.278, βουλόμενος οὐ μόνον ἀμέμπτους ἀλλὰ καὶ σφόδρα ἐπαινετοὺς εἶναι τοὺς γάμους Ph.2.233, ἐκείνῃ μὲν ἴσως ἄμεμπτοι por parte de ella (acuerdos) quizá irreprochables Plu.Sull.35, σπέρμα ἄμεμπτον ἐρρύσατο ἐξ ἔθνους θλιβόντων libró del pueblo de los opresores a la descendencia irreprochable LXX Sap.10.15, ἡδονὴ D.C.56.37.7, ἦθος IGBulg.1².221.2 (Odesos), ἐπιείκεια IP 8(3).55
•compar. mejor τὰ ἀποχρεμπτόμενα ἀμεμπτότερα las expectoraciones fueron mejores Hp.Epid.7.39.

2 irreprochable, tolerable καὶ τοῖς ὑγιαίνουσιν ἐνδιαιτωμένοις παντὸς ἄλλου χρῆσιν ὕδατος οὐκ ἄμεμπτον ποιεῖ y a las personas que viven allí y están sanas hace (la cisterna del Asclepion) intolerable el uso de cualquier otra agua Aristid.Or.39.15 (cf. III 2).

III adv. -ως

1 irreprochable, intachablemente, sin falta, sin dar o tener motivos de queja τούτων ἄκη τομαῖα καὶ λυτήρια πράξας ἀμέμπτως haciendo de éstos (monstruos) medicina que extirpa y que libera en forma irreprochable e.d. matándolos A.Supp.269, καί μ' εὐπλοίᾳ πέμψον ἀ. S.Ph.1465, καὶ τοῦτ' ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ τε καὶ ἀμέμπτως Pl.Lg.945d, πῶς ἄν ποτε δύναιντο ἀμέμπτως τὰς ἀρχὰς αἱρεῖσθαι; ¿cómo podrían elegir a los magistrados sin error? Pl.Lg.751d, εὐσυναλλαξίαν δὲ ἐπιστήμην τοῦ συναλλάττειν ἀ. τοῖς πλησίον Chrysipp.Stoic.3.64, ἀ. ὑμῶν ἦρξεν D.C.12.4, cf. 51.1, διατετήρηκα τὴν χώραν ἀ. Erot.Fr.Pap.Nect.2.21, τὴν ὑφ' ἡμῶν κατευθυνομένην ἀ. συναρχίαν el gobierno conjunto por mí intachablemente gobernado LXX Es.3.13d, frec. en inscr. ἐν τοῖς ἄλλοις ἀνεστράφη ἀμέμπτως en todo lo demás se portó de manera irreprochable, Sardis 4.6, ποιησάμενο[ν ἀ.] τῇ πόλει CRIA 172.20 (Sebastópolis II a.C.), γυμνασιαρχήσαντα ἀ. IG 10(2).215.5 (III a.C.), ζήσαντι ἀ. MAMA 5.20, tb. frec. en pap. PPetaus 24.29 (II a.C.), ἀ. ἀποπληρῶσαι PCair.Isidor.80.10 (III a.C.), προετρεψάμεθα ... τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ ἀ. ἀποπληρώσιν (sic) PCair.Isidor.81.12 (III a.C.), συμβιο[ύ]τωσαν οὖν ἀλλήλοις ... [ἀμέ]μπτως BGU 1045.17 (II a.C.), παραφυλάξειν ... ἀδιαλείπτως καὶ ἀ. POxy.2876.21 (III a.C.), ὑδροπαρ[ο]χί[ας π]οιεῖσθαι ἀ[μ]έμπτως hacer la distribución de agua sin dar motivos de queja, POxy.2724.19 (V a.C.).

2 tolerablemente ἡ γὰρ φύσις αὐτὸν ἀμέμπτως τε καὶ μέσως ἥρμοκε la naturaleza lo ha hecho tolerable y moderadamente armonioso Luc.Ner.6.