ἄδουλος, -ον
1 que no tiene esclavos
†ἄδουλα δώμαθ' ἑστίας†E.Andr.593, de pers., Plu.2.831b, cf. Ael.NA 6.10, Arr.Epict.3.22.46.
2 que no aguanta la esclavitud, no esclavo
ὁ σοφὸς ἀδουλότεροςPh.2.451 (cód.).
†ἄδουλα δώμαθ' ἑστίας†E.Andr.593, de pers., Plu.2.831b, cf. Ael.NA 6.10, Arr.Epict.3.22.46.
ὁ σοφὸς ἀδουλότεροςPh.2.451 (cód.).