ἄγχῐ
• Morfología: [compar. ἀγχίων EM α 202, Et.Gen.α 50, ἆσσον o ἄσσιον q.u., ἀσσοτέρω q.u. s.u. ἀσσότερος; sup. ἄγχιστος q.u., arcad., el. ἄσσιστα q.u., ἀσσοτάτω q.u. s.u. ἀσσότατος]


1 cerca, junto c. gen. Ἕκτορος ἄ. Il.8.117, ἄ. θαλάσσης Il.9.43, ἄ. νεῶν Il.10.161, ἐμεῦ ἄ. Od.4.370, ἄ. Ἑλικῶνος Hes.Op.639, ἄ. πελαγίας ἁλός A.Pers.467, ἄ. πλευμόνων A.Ch.639, ἄ. γῆς S.OC 399
•abs. cerca ἕστηκεν Il.5.185, ἤλασεν ἄ. στάς Od.3.449
•en sent. temp. próximamente ἄ. γὰρ ἀμέρα Sapph.43.9, ἄ. μάλ' † ἐγρομένη A.R.3.294.

2 c. dat. como ἄ. καρποφόροις ἀρούραισιν Pi.N.6.9, cf. Pi.Fr.52g.10.
• Etimología: Adv. deriv. de la raíz de ἄγχω q.u., imitando la final de περί, ἀμφί.