ἄγνωτος, -ον
I
γνωτὰ κοὐκ ἄ. μοιS.OT 58, de las palabras de Esquilo
ἄγνωτα τοῖς θεωμένοιςAr.Ra.926
•abs. Call.Fr.620.
2 oscuro, sin gloria
σιωπαίPi.I.3/4.48,
οὐκ ἄγνωτ' ἀείδωPi.I.2.12.
II desconocedor c. gen.
φωνὰ ψευδέων ἄ.Pi.O.6.67.
γνωτὰ κοὐκ ἄ. μοιS.OT 58, de las palabras de Esquilo
ἄγνωτα τοῖς θεωμένοιςAr.Ra.926
σιωπαίPi.I.3/4.48,
οὐκ ἄγνωτ' ἀείδωPi.I.2.12.
φωνὰ ψευδέων ἄ.Pi.O.6.67.