ἄβαιος, -ον
pequeño
ἠβαιόν· μικρόν, οἷον ἄβαιον, <οὗ> οὐκ ἔστιν ἐπιβῆναι διὰ σμικρότηταHsch.,
ἠβαιὸν τὸ διὰ σμικρότητα βάσιν μὴ ἔχον, ἄβαιόν τι ὄνSch.A.R.2.635a, cf. EM 417.35G.
ἠβαιόν· μικρόν, οἷον ἄβαιον, <οὗ> οὐκ ἔστιν ἐπιβῆναι διὰ σμικρότηταHsch.,
ἠβαιὸν τὸ διὰ σμικρότητα βάσιν μὴ ἔχον, ἄβαιόν τι ὄνSch.A.R.2.635a, cf. EM 417.35G.