ἄβαιος, -ον


pequeño ἠβαιόν· μικρόν, οἷον ἄβαιον, <οὗ> οὐκ ἔστιν ἐπιβῆναι διὰ σμικρότητα Hsch., ἠβαιὸν τὸ διὰ σμικρότητα βάσιν μὴ ἔχον, ἄβαιόν τι ὄν Sch.A.R.2.635a, cf. EM 417.35G.