ἁρμός, -ου, ὁ
• Grafía: hαρμός IG 13.474.116, 117 (V a.C.)
1 arq. juntura de sillares IG l.c., de trabajos en metal, Ph.Bel.77.39
•de las caras de los sillares frente, ajuste
το]ὺς ἁρμοὺς [ἀ]πὸ ξοΐδος τιθεὶς [ἀ]ρ[γ]ομετώπουςIG 22.463.40 (IV a.C.), cf. IG 22.1668.93 (IV a.C.),
ἐκ τοῦ προσιόντος ἁρμοῦdesde la cara delantera, IG 7.3073.106 (Lebadea II a.C.),
ἐκ τοῦ ἀπιόντος ἁρμοῦdesde la cara posterior, IG 7.3073.112 (Lebadea II a.C.).
2 coyuntura, articulación
τοὺς δακτύλους ἐκ τῶν ἁρμῶν ἠρέμα πως χαλῶσαιAlciphr.4.13.13, cf. Aristaenet.1.16.25,
τοὺς πόδας ἐξήρθρουν καὶ ἐξ ἁρμῶν ἀναμοχλεύοντες ἐξεμέλιζονLXX 4Ma.10.5,
ὁ λόγος Θεοῦ ... διϊκνούμενος ἄχρι ... ἁρμῶν καὶ μυελῶνEp.Hebr.4.12, de los cilindros que hacen girar la muela del molino
ὡς δ' ὁπότε ... περιτρίζωσι ... ἁρμοίQ.S.14.266.
3 cierre, cerrojo op. κλῇθρα:
ἐκλύεθ' ἁρμούςE.Hipp.809, Med.1315,
ἁρμὸς πονηρὸς ὥσπερ ἐν ξύλῳ παγείςE.Fr.13.12M.,
τῆς θύραςD.H.5.7, Plu.Alex.3.
4 brecha, rendija
ἁρμὸν χώματος λιθοσπαδῆ δύντεςS.Ant.1216,
χρόνῳ δὲ τῶν ἁρμῶν σύμπηξιν ... ὑπὸ πυρὸς ... διαλύεταιPlu.2.138e.