< ἁπαλοφόρος
ἁπαλόχειρ >
ἁπαλόφρων
,
-ον
• Morfología:
[gen. -ονος]
que es de tierno corazón
ἑταίραι
AP
7.403 (Marc.Arg.), cf. Clem.Al.
Paed
.1.5.19.