ἁλωτός, -ή, -όν
• Prosodia: [ᾰ-]
I capturado
ἁ. μὲν Ἀλεξάνδρῳ γένοιτοPhilostr.VA 2.10,
αἰχμαῖς ἁλωτοίGr.Naz.M.38.269A,
ἁλωτόν· ληπτόνHsch.
II
ταύτῃ μόνον ἁλωτοί ἐσμενTh.6.77,
αἱ ἐπάλξειςPhilostr.Im.1.4
•fig.
ἡδονῇ δ' ἁλωτὸν ἄνθρωποςPh.2.381,
τίνι ἁλωτός εἰμιArr.Epict.1.25.24.
2 de abstr. alcanzable, que puede conseguirse
τὸ δὲ ζητούμενον ἁλωτόνS.OT 111, cf. Men.Dysc.862
•vulnerable D.C.38.50.2.