ἁλοφάντης, -ου, ὁ
• Alolema(s): lat. halofanta, Scaen.Roman.Pall.20 p.115; halapanta Fest.102


picaro, truhán (formado sobre συκοφάντης) halophantam an sycophantam magis esse dicam nescio Plaut.Cur.463, halofantam mendacem uelit, Scaen.Roman.Pall.l.c., halapanta significat omnia mentientem, ab eo, quod halet omnia. ἅλην enim Graeci τὴν πλάνην id est fallentem, appellant Fest.102, cf. Nonius p.172.39.