ἁλοφάντης, -ου, ὁ
• Alolema(s): lat. halofanta, Scaen.Roman.Pall.20 p.115; halapanta Fest.102
picaro, truhán (formado sobre συκοφάντης)
halophantam an sycophantam magis esse dicam nescioPlaut.Cur.463,
halofantam mendacem uelit, Scaen.Roman.Pall.l.c.,
halapanta significat omnia mentientem, ab eo, quod halet omnia. ἅλην enim Graeci τὴν πλάνην id est fallentem, appellantFest.102, cf. Nonius p.172.39.