ἁγίασμα, -ματος, τό


I 1objeto sagrado, santo ἐπιθήσεις τὸ πέταλον τὸ ἁ. ἐπὶ τὴν μίτραν LXX Ex.29.6, esp. del sello ἐκτύπωμα σφραγῖδος, ἁ. κυρίου LXX Ex.28.36, Si.45.12, γράμματα ἐκτετυπωμένα σφραγῖδος, ἁ. κυρίῳ LXX Ex.36.37, cf. Gr.Nyss.M.46.784B.

2 lugar santo, santuario καὶ ποιήσεις μοι ἁ. LXX Ex.25.8, τὴν σταφυλὴν τοῦ ἁ. σου οὐκ ἐκτρυγήσεις LXX Le.25.5, ὅτι ἁ. βασιλέως ἐστι LXX Am.7.13, τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ ἁ. Herm.Vis.3.2.1, θρόνος δόξης ὑψωμένος ἁ. ἡμῶν LXX Ie.17.12, del κόσμος Ph.1.337.

II 1santificación, santidad τῷ οἴῳ σου πρέπει ἁγίασμα, κύριε LXX Ps.92.5, Ιερουσαλημ πόλις ἁγιάσματος LXX Psalm.Salom.8.4, cf. 11.7.

2 sacramento, sacrificio Basil.M.32.804A
rito de purificación, PMag.4.522.