ἀχύνετος, -ον


abundante, copioso πῦρ μὲν ἀείζωον καὶ ἀχύνετον ἔτρεσεν ὕδωρ Ἀργέστας Nic.Al.174, λύσσα ἀ. Dionysius 82, cf. Hsch.