ἀφόρητος, -ον
I
κρυμόςHdt.4.28,
χειμῶνος χρῆμαHdt.7.188,
ὀδύναιX.HG 5.4.58,
πυρετόςHp.Iudic.13,
φιλαργυρίηHp.Ep.11,
οὐ γὰρ ἔστιν ... οὐδὲν ὕβρεως ἀφορητότερονD.21.46,
τὸ κακόνArist.EN 1126a13,
βίοςHld.2.33.4,
ἀνομίαUPZ 170B.27 (II a.C.),
θόρυβοςLyd.Mag.3.52
•subst.
τὸ μὴν ἀφόρητον ἐξάγειM.Ant.7.33, cf. D.C.35.11, Phld.Lib.17.
2 violento, insufrible de pers.
ὀργισθεὶς γὰρ ἀ. ἐστιAch.Tat.6.13.3,
ἀ. αὐτοῖς ὁ Κορβουλὼν ... ἐφάνηLyd.Mag.3.34,
τὴν ἡσυχίαν ἠγάπησεν ὁ πρόσθεν ἀ. δοκῶνIul.Or.1.28d, c. dat.
δούλοις ἀ.Plu.2.73c.
II no usado previamente, nuevo de vestidos
ἱμάτιαLuc.Lex.9,
βλαῦταιAth.98a.
III adv. -ως de un modo insoportable
ἀ. λυπεῖταιAlex.Aphr.in Metaph.723.13, cf. Poll.3.130.